Arkadaşlar bu rp yi başka bir sitede yazmıştım örnek olsun diye buraya koyuyorum.
Rachel ıssız bir sokakta
kendi kendine yürüyordu. Burada bir çok büyücü olduğu gibi bir çok
bulanık vardı. Rachel aslında bu sokağı sevmiyordu. Ama bu yağmurlu ve
karanlık havada yürümek istemişti. Cisimlenmek istemiyordu...
Cüppesinin şapkasını örtmüştü. Yavaş yavaş yürüyordu. Etrafta bir çok
muggle doğumlu vardı. "Bulanıklar..." diye
düşünüyordu Rachel. Onların olduğu bölgeye vardığında daha da hızlandı.
Ama bulanklar onu görmüştü bile... Bir tane muggle doğumlu ona
yaklaştı.
- Hey sen...
dedi. Rachel olduğu yere durdu hareket etmiyordu ve konuşmuyordu. Muggle olan daha da yaklaştı.
- Sana diyorum siyahlı...
Rachel
iyice sinirlenmişti. Cüppesinin cebinden asasını kavradı. Ama hala
olduğu yerden kıpırdamıyordu. Çakılmış gibiydi. Muggle ona
yaklaştı.Şapkayı kafasından çekti. Rachel yine sabrediyordu. Ama muggle
bırakacak gibi değildi.
- Vay vay vay.... Bir muggle daha bulduk... Sende bizim aramıza katılsana... Biz hepimiz muggleyiz. Sana zarar vermeyiz...
Rachel artık dayanamıyordu. "Bulanıklar işte itiraf ettiler" kafasından düşünceler böyle geçiyordu. Rachel konuşmaya karar verdi.
- Git başımdan ben bir muggle değilim...
dedi sinirli olduğu için tıslamıştı. Muggle'ın umrunda bile değildi bu tıslama... Aksine muggle asasını doğrultmuştu.
- Hadi ya sen mugglesan bende Voldemord...
Rachel
artık dayanamıyordu. Kavramış olduğu asayı çekip uzattı. Artık ikiside
asalarını birbirine uzatmıştı. Asa Rachel'ın sol elindeydi ve
kaldırırken bileği açılmıştı. Son zamanlarda belirginleşmiş olan
karanlık işaret olduğu gibi ortaya çıkmıştı.
- Sen Voldemord olamazsın... Bulanık...
diye tısladı. Rachel. Muggle korkmaya başlamıştı.
- Senn... Senn.. Yani siz... ölüm yiyen olduğunu bilmiyordum...
dedi kekeleyerek. Rachel bir kahkaha attı.
- Ama artık öğrendin ve bundan kaçışın olmayacak. Benim ölüm yiyen olduğumu bilmen senin artık zararına...
dedi sinsi sinsi gülerek. Muggle'nın yanından geldiği gruptaki bir kaç kişi cisimlendiler ve kayboldular. Artık başbaşaydılar.
- Söyle bakalım.... Son isteğin ne?
Rachel alay ediyordu onunla. Onu öldürecekti. Başka yolu yoktu. Muggle doğumlu yalvarmaya başladı. Ama asası hala havadaydı.
- Lütfen...
diye bildi sadece... Rachel bir kaç kişinin geldiğini duymuştu ve artık uzatmak istemiyordu. Asasını daha güçlü kavradı.
- Üzgünüm bulanık... Son isteğin yerine gelmeyecek
dedi. Sinsi bir gülümsemeyle
- Avada kedavra
dedi... Aniden bir yeşil ışık çaktı. ve muggle elinde asasıyla yerde artık cansız bir şekilde yatıyordu.
- Hoşçakal Bulanık...
dedi. Rachel aynı sinsi gülümsemeyle. Ardından cisimlenerek uzaklaştı.
Konu: Örnek rpler 
Ptsi Mart 10, 2008 8:24 pm